ศิลปะเรอเนสซองส์ ศิลปะในยุคเรเนสซองค์ ประวัติความเป็นมาของงานศิลปะในยุคนี้
ศิลปะเรอเนสซองส์ โดยคำว่า เรอเนสซองส์ หมายถึง การเกิดใหม่ หรือที่เรียกกันว่า “ยุคฟื้นฟูศิลปะวิทยาการ” โดยยุคนี้จะเป็นการระลึกถึงศิลปะของโรมัน และกรีกในอดีตที่เคยเป็นยุครุ่งเรืองให้กลับมาอีกครั้ง ศิลปะในยุคนี้จะไม่ใช่การลอกเลียนแบบจากในอดีต แต่จะเป็นการเน้นความสำคัญของลักษณะเฉพาะของบุคคล ซึ่งศิลปินในยุคนี้จะมีความสนใจในลักษณะภายนอกของมนุษย์ และธรรมชาติ ซึ่งจะก่อให้เกิดความกระตือรือร้นในการค้นหาความรู้ในด้านทางวิทยาศาสตร์ และวิทยาการในแขนงต่างๆ อีกมากมาย โดยศิลปินได้นำเอาแบบอย่างของงานศิลปะที่เป็นงานชั้นสูงของยุคสมัยโรมัน และกรีก นำมาสร้างสรรค์ได้อย่างอิสระเต็มที่ และงานสถาปัตยกรรมก็ยังมีการสร้างในรูปแบบของยุคโรมัน และกรีกเป็นจำนวนมาก ลักษณะของตัวอาคารจะมีประตู หน้าต่างเยอะมากขึ้น และมีการประดับตกแต่งภายในด้วยงานจิตกรรมที่สวยงาม และมีงานประติมากรรมที่วง่างามตั้งอยู่ด้วย
จิตกรรมในยุคของศิลปะเรอเนสซองส์
จิตกรรมศิลปะเรอเนสซองส์ โดยส่วนใหญ่แล้วงานจิตกรรมของยุคนี้จะเป็นงานที่ได้รับการจ้างจากสถาบันของศาสนาของ นิกายโรมันคาทอลิก ซึ่งงานที่จ้างส่วนใหญ่มักจ้ะป็นงานที่มีขนาดใหญ่ และมักจะเป็นงานที่เขียนฝาผนังที่จะเขียนภาพในเรื่องของ ชีวิตพระเยซู ชีวิตของพระแม่มารี หรือชีวิตของนักบุญ โดยเฉพาะนักบุญฟรานซิสแห่งอาซิซิ และนอกจากนั้นหัวข้อของงานจิตกรรมนั้นก็จะเป็นเรื่องของการ อุปมานิทัศน์ ที่เกี่ยวข้องกับการรอดจากบาป และบทบาทของสถาบันศาสนาในการช่วยให้รอดพ้นจากบาปที่เกิดขึ้น และงานจิตกรรมประเภทอื่นๆ ที่สถาบันศาสนาสั่งให้ทำก็จะมี ฉากแท่นบูชา ที่เขียนด้วยสีฝุ่นบนแผง และต่อมาก็ใช้สีน้ำมันบนผ้าใบ นอกจากจะมีการสร้างแท่นบูชาที่มีขนาดใหญ่แล้ว ก็ยังมีการเขียนภาพขนาดเล็กที่จะใช้ในการสักการะกันเป็นจำนวนมาก ทั้งที่ใช้ในสถาบันของศาสนา และสำหรับใช้ในการสักการะส่วนบุคคล ซึ่งภาพเขียนที่นิยมกันมากที่สุดนั่นก็คือ พระแม่การีและพระบุตร
ประติมากรรมในยุคของศิลปะเรอเนสซองส์
สำหรับงาน ประติมากรรศิลปะเรอเนสซองส์ จะมีความคล้ายคึงกับงานจิตกรรมเป็นอย่างมาก คือการให้รายละเอียดตามสัดส่วนต่างๆ ให้เหมือนจริง และมีการจัดวางสัดส่วนต่างๆ มีการนำหินสีมาผสมผสานให้เข้ากับโลหะสำริด เพื่อให้เกิดสีที่ฉูดฉาด แต่ประติมากรที่มีชื่อเสียง จะไม่นิยมใช้วัสดุที่มีสี จะใช้กรอบและฉากหลังหลากหลายสี เพื่อให้เกิดความเร้าอารมณ์ และงานประติมากรรมส่วนใหญ่จะเป้นการลอกเลียนให้มีความคลายธรรมชาติมาก และยังเป็นความงามที่เป็นศิลปะแบบคลาสสิกที่เจริญสูงสุด
สถาปัตยกรรมในยุคของศิลปะเรอเนสซองส์
งาน สถาปัตยกรรมศิลปะเรอเนสซองส์ จะเน้นไปที่ความสมมาตรความได้สัดส่วนที่สวยงามการใช้รูปทรงเรขาคณิต และลักษณะที่ปรากฏในสถาปัตยกรรมของยุคนี้คือ สถาปัตยกรรมในสมัยโรมัน ที่มีการวางโครงสร้างเป็นไปตามปบบแผนไม่ว่าจะเป็นตัวเสา หรือคานรับเสา และการใช้ซุ้มครึ่งวงกลม โดยการใช้โดม หรือสิ่งต่างๆ เหล่านี้เข้ามาแทนที่นั้นจะเป็นแบบตรงข้ามกับรูปทรงที่มีความซับซ้อน และไม่เป็นระเบียบ ที่เป็นความนิยมของสถาปัตยกรรมในยุคโกธิค
สรุป
สรุปศิลปะเรอเนสซองส์ ในยุคนนี้มีศิลปินคนสำคัญมากมาย และยังเป็นยุคที่เป็นต้นแบบของงานศิลปะเกือบทุกแขนง ศิลปะเรอเนสซองส์คือ ยุคที่ทำให้งานศิลปะสามารถพัฒนาต่อยอดไปได้ในหลายๆ ทาง จุดเด่นศิลปะเรอเนสซองส์ ก็แทบมีในทุกๆ ด้าน ด้านจิตกรรมนั้น ก็จะมีความสวยงามที่มีความเหมือนจริงเป็นอย่างมาก ในด้านประติมากรรมเองก็เช่นเดียวกัน ทั้งสัดส่วน กายวิภาค และความโดดเด่นทางความงาม ในด้านสถาปัตยกรรมเองก็พัฒนาต่อยอดมาจากยุคเดิมแต่จะมีความสวยงามมากยิ่งขึ้น ดังนั้นแล้วสำหรับในยุคนี้นับได้ว่า เป็นยุคที่มีการพัฒนาผลงานทางศิลปะทั้ง 3 อย่างก้าวกระโดดมากที่สุด
ติดตามยุคของศิลปะอื่นๆ ได้ที่ : ศิลปะบาโรก
อ่านบทความเกี่ยวกับศิลปะเพิ่มเติมได้ที่ : https://artisworlds.com/